Liker was net van plan een boek over Toyota Leadership te schrijven in zijn serie over The Toyota Way, Toyota Talent en Toyota Culture toen deze crisis plaatsvond. Daarom heeft hij eerst een onderzoek uitgevoerd naar wat er precies gebeurd is en hoe Toyota daarmee is omgegaan. Dat heeft een boeiend boek opgeleverd: 'Toyota under fire'. Ik denk overigens wel van min of meer een fan van Toyota, en dus positief gekleurd. Maar ik acht Liker hoog genoeg dat ervan uitgegaan kan worden dat zijn verhaal klopt, ik weet alleen niet hoe diep hij heeft gegraven wat er nog meer allemaal gespeeld heeft. Hieronder volgt een samenvatting van het boek, wat een bijzondere inkijkje geeft in het denken en handelen van Toyota., hoe kwetsbaar zelfs een dergelijk bedrijf kan zijn en hoe ze daar uiteindelijk toch weer sterker uit weten te komen.
Samenvatting Toyota under Fire, Jeffrey Liker
and Ogden
Indrukwekkend overzicht van wat Toyota bereikt heeft en hoe
zeldzaam duurzaam het is (ruim 50 jaar winstgevend en decennia alle
kwaliteitsprijzen winnen. Mooie samenvatting van de historie van Toyota. Begint
bij build-in-quality in de weverijen (looms) naar just-in-time en continuous
improvement met andon naar analogie vd zelfstoppende looms. JIT (Just-In-Time) begon al in
jaren '30, pull vanaf '48. Toyota heeft bewezen dat het niet om economy of
scale gaat, maar verspilling verwijderen en kwaliteitsproblemen aanpakken. Mooi
overzicht van PDCA met 8 stappen van Toyota (p.9). Pas in 2001 heeft Toyota voor
het eerst het systeem vastgelegd: The Toyota Way 2001. De vijf kernwaarden die
daar in staan:
1. Spirit of challenge
2. Kaizen mind. Twee vormen:
- maintenance kaizen: dealing with an unpredictable
world
- improvement kaizen: raising the bar.
3. Genchi genbutsu (ga naar de bron
4. Teamwork
5. Respect
Dan beschrijving van NUMMI, de gezamenlijke fabriek van Toyota
en GM in California begin jaren '80. Was al na een jaar op vergelijkbaar
productiviteitsniveau als Japan en beter dan GM, ondanks dat het personeel
juist notoir slechte moraal had en slechte kwaliteit had geleverd (zelf stelselmatig auto's gesaboteerd op het einde). 19 uur om
auto te bouwen in NUMMI tegenover 31 uur bij GM, met een derde minder fouten.
Daardoor begon begin jaren '80 pas echt de interesse voor Toyota's systeem (tot die tijd was Toyota overigens in Japan weliswaar groot, maar daarbuiten nog een kleine speler).
Board of directors bestaat uit bijna 30 personen inclusief alle
voorgaande executives. 2003 - 2007 waren de vijf meest winstgevende jaren uit
de geschiedenis van Toyota. Vlak voor de crisis zeiden vele experts dat Toyota
te snel groeit om haar kwaliteitsniveau vast te kunnen houden. Dat bleek echter
nog nergens uit. Toyota won 10 van de J.D. Power award. Japan produceerde met
29 fouten per 100 auto's, terwijl de industrie gemiddeld op 108 zat. Drie vd
vijf meest betrouwbare auto's was van Toyota. Prius de meest bevredigende auto
en Lexus het meest betrouwbare merk. En toen ging het mis.
CHAPTER 2. The oil
crisis and the great recession
In 2009 daalde de vraag door de financiele crisis in de VS met 40% en de dollar werd 15%
zwakker. Eerste verlies sinds 1950: 4 miljard. 1.3 miljoen minder auto's
verkocht (verkoop was 7.6 mln auto's). In de VS zijn 300.000 mensen ontslagen in de auto industrie, door
Toyota geen een. Dat Akio Toyota CEO werd daarna was al gepland, niet vanwege
het verlies.
2010 verklaarde Akio Toyoda 'aim of the decade': undertake monozukuri (= the art of
making things) that strikes a hamonious balance with nature in orde to carefully sustain
the global environment.
Gebruikelijk voor Toyota is dat fabrieken winstgevend draaien
vanaf 80% capaciteitsbenutting. Als reactie op de vraagterugval is besloten dat
naar 70% te brengen in twee jaar (wat overigens 1 fabriek al had bereikt op
dat moment). Dat is 12.5% efficienter werken dan de meest efficiente
fabrieken die op dat moment bestaan.
Vreemd genoeg heeft de media ongeinteresseerd of zelfs
negatief gererageerd op het beleid om geen mensen te ontslaan ('no bold plan').
Overigens biedt Toyota geen garantie tegen ontslag. Toyota belooft dat elke
medewerker hoog gewaardeerd wordt en gerespecteerd wordt. Dat betekent dat alle
andere opties uitgeput worden voordat ontslagen vallen. Er zijn wel 'voluntary
separation agreements' gebruikt door 1.200 mensen.
Tijdelijke medewerkers en overuren zorgen voor de flexibiliteit
om vraag op te vangen. De laatste jaren draaiden de fabrieken op 95% en dat
betekende constant overuren waar de medewerkers op zijn gaan rekenen. Toe de
vraag terugviel is als eerste maatregel gestopt met overuren (en geen
tijdelijke medewerkers). Dat betekende 10% minder inkomsten voor de arbeiders.
Daarom heeft het management ook ingeleverd en het hoger management zelfs 30%.
Toyota heeft niet bespaard op R&D en opleiding.
Door de druk werden grotere veranderingen mogelijk (die dus
ook bij Toyota normaal blijkbaar ook niet mogelijk zijn!). De kwaliteitscirkels waren meestal
gericht op kwaliteit en veiligheid. Nu werden ze gericht op kostenbesparingen.
In een fabriek met twee lijnen leverde de kwaliteitscrikels op een lijn al 2
mln dollar op.
Terugblik
In 1950 moest het personeelsbestand met 1.500 omlaag. Na
vrijwilligers te vragen heeft Kiichiro Toyoda en management team hun functie
neergelegd. Sindsdien bouwen ze reserves op, inmiddels vermoedelijk 25 tot 40
miljard dollar.
'The largest factor for the profitability of a factory is how
frequently the line speed is changed. A plant that can handle a great deal of
complexity without errors is the most profitable of all. It can dynamically
adjust what it is producing to match demand. The Japan plants are legendary for
managing complexity while maintaining quality. North American plants are among
the best in the country, but not close to Japan's. TMMK (US) had two models and
had 150 defects per 100 vehicles. Japan 6 models at 20 defects.'
Weer in de financiele crisis
De 1.800 arbeiders die nu geen werk hadden werden getraind in
verbetertechnieken door leidinggevenden. In 2008 daalde door hun verbeteringen
het aantal defects van 150 naar 31. In 2009 zelfs tot 20. In 2004 19.8 incidenten per 200.000
werkuren. In 2009 nog maar 1.
Tot dan werd de productie in Amerika constant gehouden.
Fluctuaties werden in Japan opgevangen. Nu werd besloten dat ook in Amerika de
fabrieken vraaggestuurd moesten worden en ook met een grotere productmix.
Interessant genoeg is het verlagen van de takttijd moeilijker dan het verhogen,
doordat arbeiders meerdere taken moeten gaan uitvoeren. in 2009 en 2010 is de
takttijd 8 keer aangepast. Meer dan in de 20 jaar ervoor.
70% vd onderdelen van een Toyota worden gemaakt door een
leverancier. Als de leveranciers in problemen komen komt Toyota in problemen.
Toyota richtte een warrroom in en analyseerde de risico's per leverancier met
een voorspellend model. Als de risico's bij leveranciers in de efficientie van
de processen zit helpt Toyota hen te trainen. Maar bij velen was de cash flow
het probleem. Daarom is Toyota rekeningen sneller gaan betalen (!). Dat kost
Toyota dus geld, maar redt de leveranciers. Soms bestelden ze zelfs teveel
(voorraad!) zodat leveranciers snel weer cash kregen. Overigens wilde Toyota
wel degelijk graag extra buffers onder deze omstandigheden.
Oktober 2009 was Toyota weer winstgevend. 'one of the all time
great turnarounds'.
CHAPTER 3: The Recall
Crisis
28 augustus 2009 overleden Mark Saylor, zijn vrouw, zijn
dochter en schoonbroer in een geleende Lexus ES 350 van een dealer. Hij reed
oncontroleerbaar met hoge snelheid na een botsing met een andere auto een
ravijn in. Het hele ongeluk was opgenomen op 911. Mark was een highway patrol
oficer. In 2007 waren van dit type auto alle auto's teruggeroepen
omdat de vloermatten vast konden komen te zitten onder het gaspedaal.
De echte oorzaak van het ongeluk: een vloermat van een
verkeerd model (ander type auto), die verkeerd neergelegd was. Een paar dagen
ervoor was een ander dit ook overkomen en die was tenauwernood aan een ongeluk
ontsnapt. Hij had het gemeld aan de receptioniste bij het inleveren van de
auto, maar die heeft verzuimd het door te geven, naar het schijnt omdat ze
ervan uitging dat hij het zou doorgeven.
Daarna volgde een bizar verhaal van media 'frenzy', onhandige
communicatie door Toyota en toevallige omstandigheden die leidde tot een groot
reputatieprobleem en PR nachtmerrie die tot dan niemand voor Toyota voor
mogelijk had gehouden.
De combinatie van eerdere terugroepactie ivm vloermatten in hetzelfde
model, de dramatische omstandigheden en de menselijke fout die inderdaad
gemaakt was bij de dealer leidde tot een enorme golf van speculaties. In
combinatie met:
- de mening van experts van de afgelopen jaren dat Toyota te
hard is gegroeid om het hoge kwaliteitsniveau vast te houden
- plus dat Toyota pas reageert als alle feiten er zijn, en dus
in het begin geen verduidelijking gaf
- plus dat Toyota besloot tot een gigantische terugroepactie
voordat alle feiten bekend zijn leidde ertoe dat Toyota publiekelijk veroordeeld werd voordat
de feiten bekend waren; voordat bekend werd dat er niks mis was met de
kwaliteit van Toyota.
Een grote fout van Toyota was dat ze bij de terugroepactie
vermeldde dat als de matten goed bevestigd zijn er niks mis is met de auto. De
NHTSA (US overheidsorganisatie ivm veiligheid auto's) beschouwde dit als
onrechtmatig omdat van haar onderzoek naar het ongeluk nog niet afgerond was en
bracht in reactie een persbericht uit waarin ze stelde dat het bericht van
Toyota onjuist en misleidend is (!) en dat de terugroepactie het onderliggend
probleem niet corrigeerde. Ziedaar een serieus PR probleem, ondanks dat er
technisch gezien niks mis is aan de auto.
Tegen de tijd dat echte omstandigheden van het ongeluk bekend
waren had de media en het publiek al geconcludeerd dat er technische problemen
zijn ivm onbedoelde versnellingen em electronica. In februari 2011 (anderhalf
jaar later) kwam een team van 12 experts van de NASA na tien maanden onderzoek
tot de conclusie dat er geen technische problemen zijn en dat de oorzaak in
menselijke fouten lag. Maar in het nieuws was anderhalf jaar lang speculaties
geweest die de voorpagina's haalden. Dit laatste goede nieuws voor Toyota is nauwelijks bekend geworden.
Het 'sticky pedals' probleem begon al in 2008 (sticky pedal =
gaspedaal keert minder snel terug naar beginpositie dan normaal). Vier auto's
rapporteerden problemen, het begon in Europa. Geen ongeluk en qua veiligheid
geen consequentie (auto's kwamen even snel tot stilstand). Daarom labelde
Toyota het als 'not a safety issue'. Vanuit een engineering perspectief
terecht, maar vanuit een belevingsperspectief kun je daar anders over oordelen.
In Europa had het geen consequenties, in de VS na het eerder beschreven ongeluk
wel. Voor het ongeluk was al een verbetering vd modellen doorgevoerd waar de
sticky pedal problemen zich voordeden (overigens door omstandigheden met hoge
vochtigheid). Daarna bleek het voor veel meer modellen relevant. Omdat het geen
safety issue was besloot Toyota (Japan!) geen recall, maar gewoon via onderhoud
het probleem te verhelpen. Toyota VS voelde de publieke druk veel sterker en de
communicatie manager stuurde een interne mail (16 jan 2010) waarin hij erop
aandrong wel een recall voor alle modellen uit te vaardigen. In deze mail sprak
hij (extreem onhandig) van 'smoking gun' en 'come clean'. Dit is later (zonder
de context om het te kunnen plaatsen) tegen Toyota gebruikt als bewijsvoering
dat Toyota de problemen verbergt en niet adequaat handelt. Op 21 januari volgde
een (inmiddels tweede) recall van 2.3 mln auto's.
Toyota heeft als cultuur om extreem terughoudend te handelen
en minimaal te communiceren, alles gebaseerd op feiten. Dit heeft in decennia tot een ongekend kwaliteitsniveau en sterke reputatie geleid. In dit hele verhaal
heeft hen dat in termen van publiek vertrouwen plotseling tegen hen gewerkt.
Verschillende artikelen in grote gerespecteerde kranten staan
vervolgens vol van onjuistheden (een van LA Times afgedrukt in het boek op
p.107) ). Hierin worden zelfs bevindingen gepresenteerd die 180 graden op
feiten staan. Schokkend hoe slecht journalistiek kan werken.
NHTSA heeft Toyota 16 mln boete gegeven ivm de sticky pedal
verhaal, de hoogste boete die ze kunnen opleggen hiervoor. In een interview zei
de US Secretary of Transportation 'my advice... Stop driving Toyota, take it to
a dealer' (terwijl later dus aangetoond is dat er niks mis mee is). Hij heeft zich later verontschuldigd.
Daarna ontstond een 'frenzy' over 'sudden accelerations'.
Bijv. Doordat onder sommige omstandigheden het systeem 3/100e van een seconde
langzamer reageert (net merkbaar, maar geen effect op veiligheid) leidde tot
een groot aantal meldingen van versnellingen.
En toen kwamen er 'congressional hearings'. In eentje beschreef
een vrouw hoe haar Lexus plotseling versnelde (wat later dus als feitelijk
onjuist is aangetoond) tot topsnelheid en dan opeens weer vertraagde. Dan kwam
een professor (!) die experimenten beschreef waarin Toyota's plotseling
versnelden en daarna zelfs beweerde dat dit uniek was voor Toyota. Daarna kwam
Sean Kane met nog een negatieve getuigenis. Kanes bedrijf werd werd gesponsored
door vijf advocatenbureaus die rechtzaken tegen Toyota voerde. De professor gaf
toe dat hij betaald werd door Kane. De auto vd vrouw was onderzocht en niks mis
mee bevonden. Wel werd een vloermat gevonden die los lag bovenop de
reguliere...
In het volgend hoofdstuk wordt uitgelegd dat de professor een
'virtual second accelerator' toegevoegd had. Als je dat bij willekeurig welk
merk doet zou het hetzelfde effect hebben. Het heeft niks met de werkelijkheid
te maken. Schijnvertoning.
Op 24 februari getuigde kleinzoon Toyoda zelf voor het Congres. Hij
verontschuldigde zich voor ieder ongeluk waar een Toyota bij is betrokken en
hij bezwoor beter naar klanten te gaan luisteren (terwijl er dus technisch gezien later niks mis was bevonden) [Youtube: Toyoda]. In de video
geeft hij aan dat Toyota altijd als prioriteiten gehad heeft: 1. Veiligheid 2.
Kwaliteit 3. Volume. De laatste jaren zijn deze prioriteiten echter verkeerd
komen te staan, door te snelle groei. Hij neemt zelf verantwoordelijk en
leiderschap om prioriteiten weer goed te stellen.
[dit kun je interpreteren als ongelooflijk leiderschap, maar
in de media rondom dit verhaal werd het geinterpreteerd als een bekentenis en
een zwakte. Op de lange termijn heeft het echter waarschijnlijk wel geholpen om
het vertrouwen bij de loyale aanhangers te vergroten. De sceptici echter juist
niet.]
CHAPTER 4. Response and
the road to recovery
Phase I: react
De eerste aandacht ging niet naar PR, maar naar het adresseren
van problemen, klachten en zorgen van klanten. En dat ging ver. Sommige klanten
wilden hun auto niet meer rijden. Dealers gingen 24u per dag open. Nu had
Toyota voordeel van haar kernwaarden. Ze had altijd een beperkt aantal dealers
gehad 1.600) die financieel gezond zijn (vs bijv GM met 6.000 dealers die per
dealer veel minder auto's verkopen en dus meer competitie kennen). Elke dealer
kreeg extra geld om klanten tevreden te stellen (30mln). Toyota nam de rente
over van de auto's zodat dealers niet in problemen kwamen door terugval in de
vraag. Hierdoor bleven de dealers winst maken, ook in de periode van serieuze
vraag terugval.
De call center ging van 3.000 naar 96.000 telefoontjes per dag
gedurende een week en de week erna 50.000 per dag. Toyota riep iedereen op die
nog bij Toyota werkte en ooit in de call center gewerkt heeft. En dat zijn er
veel omdat veel mensen daar zijn begonnen en lang bij Toyota blijven werken (en
Toyota dit dus niet heeft 'geoutsourced'. Inclusief management die de telefoon
ging beantwoorden. Interessant detail: 'we never script, they have to develop a
relationship', en: training duurt vier weken en 6 tot 18 maanden
supervisie.
Phase II: contain
Philosophy:
1. Accept responsibility
2. Don't blame customers, suppliers or anyone
3. Put customers first
Toyota started a special committee, chaired by Toyoda en kwam
met 6 maatregelen. De zesde is 'improve regional autonomy'.
Diverse onzin verhalen kwamen in de media, die allemaal
weerlegd zijn, maar waarmee de schade allang gedaan is voordat ze weerlegd
zijn. Van de 52 formele versnellingszaken zijn 51 aantoonbaar door onjuist
pedaal gebruik gebleken en een door onjuiste plaatsing van een vloermat.
De beslissing om alle verantwoordelijkheid te nemen, ongeacht
de feiten, was niet alleen bedoeld om het lange termijn vertrouwen te bouwen,
maar ook om wereldwijd de aandacht van alle Toyota medewerkers intern te
richten: verder verbeteren.
Phase III: turning crisis into opportunity
Wanneer de feiten van kwaliteitsonderzoeken vergeleken worden
over de jaren is te zien dat de kwaliteit van Toyota helemaal niet is afgenomen
(ondanks ook de 'bekentenis' van Toyoda (!). In 2009 het jaarlijks overzicht van JD Powers: eerste plaats
voor Toyota in 10 vd 19 categorieen. 29 problemen per 100 auto's tegenover
industry average van 108.
Geen een recall had betrekking op iets wat in een Toyota
fabriek gebouwd is en hadden geen engineering fout ten grondslag. Wel was
duidelijk geworden dat Toyota minder goed naar haar klanten en de omgeving is
gaan luisteren. Ook werd duidelijk dat de hoge mate van beheersing en
kostenreductie had geleid tot traag reageren. Toyoda zei later: 'we learned
that safety and peace of mind are two different things'.
Beter luisteren naar klanten
1. Doordat Toyota niemand ontslagen heeft (tegenover 300.000
ontslagen door concurrenten in deze periode) kon snel een team van 240
engineers samengesteld worden voor: Swift Market Analysis Response Team.
2. Alle 300.000 medewerkers kregen 8 tot 16 uur extra
kwaliteitstraining.
3. First 'American Chief Engineer' appointed
4. New system for communication towards engineers
Eind 2010 was Toyota ondanks alles nog steeds de grootste
autofabrikant ter wereld, klachten vielen snel terug tot tweede minste in de
industrie en Toyota bleef bovenaan alle kwaliteitslijsten (bijv Forbes lijst
van auto's 'most likely to go beyond 200.000 miles' bevatte 5 Toyota modellen,
terwijl niet een concurrent er meer dan 1 had. Consumer Report plaatste 17 modellen
als 'most reliable vehicles', meer dan ieder ander merk). Toyota rijders bleven
loyaal. Eigenaren van recall auto's waren zelfs meer tevreden geworden. Drie
Toyota en Lexus modellen stonden op lijst van 'best cars of the decade' van
Kiplinger. Acht modellen kregen hoogste veiligheidserkenning, een gedeelde
tweede plaats.
CHAPTER 5. Lessons
'Hansei' is really much deeper than reflection. It is really
about being honest about your own weaknesses. Bit it doesn't end there. How do
you change to overcome your weaknesses?'
One conclusion rises to the top: turning crisis into
opportunity is all about culture. It's about the actions that have been
programmed into the individuals and teams that make up a company before the
crisis. The most important decision for the recall crisis was not to lay anyone
off during the recession.
Lesson 1: your crisis response started yesterday
Culture is what a company does when senior management is not
looking. Have you created a culture that rewards transparency and accepts
responsibility for mistakes?
Spirit of challenge
Feeling of insignificance is a major barrier to positive
action. The Toyota Way's emphasis on the spirit of challenge is about fighting
passitivity. There was no single project... It was the cumulative effect of
thousands of projects that were launched simultanuously that made the
difference.
Respect for people
Respect for people: no layoffs; no finger pointing and blaming
others. Wel hebben ze in zekere zin disrespectvol gecommuniceerd over de
vloermat en pedaal verhaal richting NHTSA.
Genchi genbutsu
Job titles are not important. In the end, who sees wins; and
winning means being close to the objects, to the gemba. Decision makers not
being close was a root cause for the crisis.
Kaizen mind
At no point did the company panic and start making changes
without a thorough analysis of the problems and a search for solutions that
would improve the company's operations.
Teamwork
Eiji Toyoda: I want you to think for the entire company rather
than yourself alone. Coordinate with other divisions, and lead on, no matter
what, to concrete results.
A never-ending cycle
Kiichiro Toyoda anecdote long ago: drive by broken truck. Stopped and
helped repair. At Toyota went to engineering to explain problem and find and
fix root cause. Later, went to factory to make sure the fix had been properly
implemented and that no future Toyota would suffer the same problem.
Lesson 2: a culture of responsibility will always beat a
culture of finger-pointing
There is no value to the Five Whys if you stop when you find a
problem outside of you control.
Respect for people is the foundation of continuous improvement
and mutual trust is the foundation for respect for people.
Toyota was too risk-averse at the early stages of the crisis
and should have explained more.
Lesson 3: even the best culture develops weaknesses
The greatest threat to a culture of continuous improvement is
success.
Aikio Toyoda:
'the process at arriving at the root cause when I was on the
staff of OMCD (Operations Management Consulting Division) took me about two
months. But the person just above me, he was able to get to the root cause in
two weeks. Bit if you go to a higher level of expertise, the head of OMCD, he
could get the answer within two minutes. The problem however, is that... when
people are working under the pressure of time, the mentors are irritated, and
mentors would just give the answer to juniors. But you have to differentiate,
depending on the maturity of the trainee; sometimes you have to give him two
months so that he can arrive at the true cause on his own.'
'You need clear and objective standards, codified in such a way
that self-correction is possible. Toyoda often cites Jim Collins 'how the
mighty fall'. Toyota fell in first three stages: hubris born in success;
undisciplined pursuit of more; denial of risk and peril. Toyota redirected at
the fourth stage: grasping for salvation, by determination, discipline, calmness
under pressure and strategic decision making based on facts.' (Vijfde stage:
'capitulation to irrelevance and death'; Toyoda sprak ook van 'irrelevance'
voor het Amerikaanse congres (!).
Lesson 4: globalizing culture means a constant balancing act
There are obvious dangers in the regionalization strategy.
Typically you fix information flow problems by bringing people who are involved
together. Toyota is learning to trust the leaders it has trained.
Note: every preventable death is a tragedy, but over the same
period roughly 400.000 people died in accidents on American highways. The money
and time spent on pursuing Toyota might have been better apllied to known
causes of accidents. The NASA investigation was only to convince Congress
(1.5mln)
(Referentie naar Spear: 'why best practices haven't fixed
healthcare')
Ha Marc,
BeantwoordenVerwijderenWeer een leeswaardige blog. Dank daarvoor.
In 'ruil' wijs ik je op het proefschrift van Rob Zuijderhoudt, 'Op zoek naar Synergie' (UvA, 2007) (bijschrift: omgaan met onoplosbare problemen). Uit de meegeleverde stellingen knoop ik de 13de aan 'maintenance kaizen': "De noodzakelijke redundantie in een organisatie impliceert een waarschuwing voor 'lean organisation'. Deze door sommigen zo op prijs gestelde toestand met optimale effectiviteit en efficiency, maakt de organisatie uiterst kwetsbaar voor veranderende omstandigheden."
Zuijderhoudts denken over zelfordening vindt zijn bron in de verklaring van 'het ontstaan van organisatie in de natuur' van Ilya Prigogine, die daarvoor in 1977 de Nobelprijs voor Chemie kreeg.
Lijkt me een aanradertje!
Met zomerse groet!
Bart
Dag Bart,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie. Ik ben toevallig het proefschrift van Rob Zuiderhoudt aan het lezen. Niet makkelijk toegankelijk, maar erg rijk.
Helemaal eens dat redundantie noodzakelijk is en de waarschuwing van Rob belangrijk is. Dit is typisch een voorbeeld waar het kopieren van het Toyota Productie Systeem gevaarlijk is als je niet de dieperliggende filosofie doorgrondt en het integraal benaderd. De gedachte dat je alleen verspiling verwijdert en dus geen redundantie overhoudt is niet wat Toyota doet. Toyota heeft zelfs veel redundantie in haar processen. In de productie plant ze daar zelfs zorgvulidg op, maar ook buiten de productie is veel redundantie, anders zou Toyota ook nooit zo flexibel kunnen zijn. Een misverstand is vaak wel dat redundantie onprudoctieve tijd is. Toyota creeert ook bewust redundantie door corsstraining en het wijzigen van priroiteiten onder wijzigende omstandigheden. De organisatie is zo flexibel om zich snel en tijdelijk of permanent aan te passen. Daar is een mooi wetenschappelijk onderzoek naar gedaan: 'Flexibility versus efficiency' waaruit blijkt dat Toyota efficienter en flexibeler is, wat tot dan toe onwaarschijnlijk werd geacht.
Het toepassen van de instrumenten van lean, zonder de principes en filosofie kan makkelijk negatief uitpakken, zoals sommigen bijvoorbeeld over 'organisational anorexia' spreken. Cricuaal is een lange termijn focus te bewaren waar kwaliteit en waarde voorop staan versus een korte termijn kosten reductie.
Groeten,
Marc