Niet alles tegelijk!

In mijn vorige blogpost schreef ik:

Een tijdje geleden heeft het V-team (een groep van 5 medisch specialisten, twee lijnmanagers en ikzelf) aan een groep teamleiders en hoofden gevraagd feedback te geven over hun ervaringen met lean. Het werd een erg leuke, waardevolle sessie.

 Een tweede boodschap die ze aangaven was:

"De verbeterinstrumenten en principes introduceren kost veel tijd en energie. Dat hebben we er graag voor over, maar het is soms wel erg lastig als andere projecten of nieuw beleid in dezelfde periode ook veel aandacht vragen. Regelmatig lukt het gewoon niet om genoeg tijd aan de ontwikkeling van lean te besteden. Bovendien geeft het team soms aan horendol te worden van het tempo waarin van alles moet."

Sinds deze uitspraak zijn we er meer aandacht aan gaan geven wat de andere ontwikkelingen zijn die de komende periode afkomen op de afdeling die intensief met lean bezig zijn. Maar het is complex om alles op elkaar af te stemmen. Toch zal het wel moeten om de verschillende trajecten te kunnen laten slagen en elkaar niet tegen te werken.

Herkenbaar vraagstuk?

Spanningsveld

Een tijdje geleden heeft het V-team (een groep van 5 medisch specialisten, twee lijnmanagers en ikzelf) aan een groep teamleiders en hoofden gevraagd feedback te geven over hun ervaringen met lean. Het werd een erg leuke, waardevolle sessie.

Een van elementen die ze aangaven was de volgende:

"We ervaren een spanningsveld tussen enerzijds de wens om resultaten [van processen] zichtbaarder te maken en erop gecoacht te worden om de resultaten te verbeteren en anderzijds het gemak waarmee we soms nog terugvallen in oude patronen van verantwoording afleggen, waarbij je je niet veilig voelt om fouten te maken of verbeterpotentieel zichtbaar te maken"

 Herkenbaar?

Lean: wat spreekt aan?

Laatst vroeg ik aan een verpleegkundig team die een tijdje experimenteert met lean:

"Lean: wat spreekt aan?" 

Ze gaven hierop de volgende antwoorden (in willekeurige volgorde):

• Denk groot, begin klein
• Met vragen stellen tot de kern komen
• Continu verbeteren ('past bij wat ik altijd al deed')
• Als groep; samen; met het team
• Door de mensen zelf (kreeg veel instemming)
• Ga kijken op de werkvloer
• Veel ad hoc problemen aanpakken
• Bewustzijn
• Met elkaar delen
• Uitschrijven proces: verspilling zien
• Procedures handiger maken
• Leuke dingen bereiken, niet te ingewikkeld
• Uit het keurslijf 

Wat valt op?

Wat spreekt jou aan in lean?

Interview Marcel Visser: Doe het!

In Seneca Journaal van juni 2011 staan interviews met bestuurders die een vraag stellen aan elkaar. Petra van Dam, bestuurder van Arkin heeft een vraag gesteld aan Marcel Visser, bestuurder van het Elisabeth:

"Het St. Elisabeth Ziekenhuis wil het 'Liefste ziekenhuis van Nederland' worden. Wordt daarmee niet de mondige burger miskend, die wil kiezen op basis van objectieve informatie over state of the art effectieve ziekenhuis zorg?

Marcel gaf het volgende antwoord:

"Nee, het is en-en. Als topklinisch ziekenhuis met een aantal speerpunten als het neuro- domein en het regionaal trauma- centrum, leveren wij medisch-in- houdelijk topkwaliteit, maar die moet zodanig gegeven worden dat onze cliënt zich daarbij goed voelt. Goede zorg is ook het schouderklopje en de welgemeende vraag van een arts of ver- pleegkundige hoe het ermee is. Dat zijn we soms een beetje uit het oog verloren. Voordeel is ook dat de zorgprofessional beter kan inspelen op de sociale context wanneer hij meer weet van de cliënt. Zakelijk en zorgzaam dus; wij werken ‘lean’ én 'lief'. De essentie van lean is dat je vaste, ingesleten processen continu te- gen het licht houdt en verbetert.

U zult het wel druk hebben

Regelmatig vragen mensen mij waarom er nog steeds zoveel wachttijden overal in de zorg zijn.  Ik denk dat het best zonder wachten mogelijk is. Er is eigenlijk maar een eenvoudige verandering voor nodig: we zullen dan met z'n allen de zorg anders moeten waarderen. Ik denk namelijk (geinspireerd door Stan Janssen) dat de wijze waarop zorg verleend wordt een afspiegeling is van hoe de maatschappij naar de zorg kijkt.

Een praktijkvoorbeeld: