Inspiratie uit werksessie Herstelproces Hartchirurgische patienten

Vorige week raakte ik weer geïnspireerd tijdens een werksessie waarin multidisciplinair een zorgproces doorgelopen wordt. Het betrof  het postoperatieve herstelproces van Hartchirurgische patiënten, een speerpunt van ons ziekenhuis. Aanwezig waren een cardiochirurg, verpleegkundigen, gespecialiseerd verpleegkundige, fysiotherapie, leiding en een expert van Medtronic die een analyse van cijfers en interviews inbracht.

Deelnemers van de werksessie met op de flipover de grove procesanalyse

Wat me met name inspireerde waren de momenten waarop teruggegrepen wordt op de kern: de waarde die geleverd wordt aan patiënten. En daar vanuit verschillende disciplines naar kijken, inclusief die van de patiënt (die ook geïnterviewd zijn en in de verdere uitwerking  betrokken worden). Geregeld kwam daarbij de vraag voorbij wat het herstelproces van patiënten bevordert dan wel hindert. Voorbeelden van enkele discussievragen die opkwamen:

• Wat bepaalt het herstelproces van deze patiënten groepen? Hoe bepalen we wanneer een patiënt naar huis / vervolginstelling kan? Hoe beleven patiënten dit?
• Hoe kan sneller met mobilisatie gestart worden? 
• Waarom is bijna altijd op de 3e dag na operatie een terugval? Hoe kunnen we daarop beter anticiperen?
• Als we een patiënt hebben geopereerd van een ander ziekenhuis, en die kan niet volgens het gebruikelijke protocol terug naar het eigen ziekenhuis door complicaties. Waar is de patiënt dan beter af: bij ons blijven of van de complicaties herstellen in het eigen ziekenhuis? Wat willen patiënten?
• Hoe kunnen we complicaties reduceren? (deze discussie leidde meteen tot een analyse van het preoperatieve proces)
• Waarom gaat een patiënt van operatie type x altijd naar de IC? Waarom vervolgens altijd de volgende dag naar de verpleegafdeling? Is het zo in te richten dat dat op dezelfde dag kan? (omdat je een patiënt niet langer op de IC wil houden dan noodzakelijk)
• Zitten er tegenstrijdige verschillen in de protocollen van de betrokken disciplines? (ja)
•  Waarom ontvangen patiënten in het weekend niet alle zorg, onderzoeken en vervolgstappen die door de week geboden wordt?
• Waarom wijkt 75% van het herstelproces af van het protocol? Is het herstelproces inherent zo variabel of ligt daar verbeterpotentieel? (ja)

Zie hieronder voor een samenvatting van deze discussies. Dit is slechts de eerste aanzet na een sessie van anderhalf uur incl procesanalyse. Een goede oogst van veel ideeën en actie.Vooral krachtig was dat alle disciplines zich kwetsbaar lieten aanspreken door de andere disciplines. Ze stelden ogenschijnlijk makkelijk hun eigen handelen ter discussie, vooral als daarmee de uitkomsten en de waarde voor  patient verbeterd kan worden. Misschien was dat nog wel het meest inspirerend.