Impressie van een dag lean in het Elisabeth

Onlangs hebben we het genoegen gehad dat Joyce Gielen, werkzaam in het St. Jans Gasthuis in Weert, een dag met diverse lean activiteiten heeft meegelopen. Ze heeft de volgende impressie van die dag geschreven (waar ik best een beetje trots op ben):

Impressie van een dag lean in het St. Elisabeth Ziekenhuis

Door Joyce Gielen

Voor mijn afstudeerscriptie doe ik een onderzoek op de afdeling cardiologie van het St. Jans Gasthuis in Weert. Het doel is om door middel van het Lean gedachtegoed de processen te verbeteren en zo meer tijd vrij te maken voor directe patiëntenzorg. Na het lezen van de belangrijkste literatuur over Lean Thinking en de toepassingen in de gezondheidszorg dacht ik wel een idee te hebben wat de grondbeginselen van Lean zijn.

Toch wilde ik graag met mijn eigen ogen zien hoe deze toepassingen in de gezondheidszorg eruit zien. Het St. Elisabeth Ziekenhuis heeft mij deze mogelijkheid gegeven en ik kan zeggen dat als je dan daadwerkelijk in een omgeving staat waar met Lean gewerkt wordt, je je toch wel bewust wordt van een aantal zaken.

Tijdens mijn onderzoek verricht ik observaties en metingen om zo de verspillingen in kaart te brengen en mogelijkheden te bedenken om deze te verminderen. Bij een heleboel handelingen en organisatorische aspecten moet ik aan de betrokkenen tal van vragen stellen om erachter te komen hoe iets daadwerkelijk in elkaar steekt. Als ‘leek’ zijnde moet ik met mijn beperkte kennis dus het proces in kaart brengen, de niet waarde toevoegende activiteiten identificeren en voorstellen doen hoe deze gereduceerd kunnen worden. Al snel dacht ik: wat een prestatie zou het zijn als mij dit gaat lukken. Maar na het bezoek aan het St. Elisabeth besefte ik dat volgens de filosofie van Lean deze manier van werken juist helemaal fout is!

De kracht van Lean wordt helemaal niet benut: het betrekken van de werknemers. De verpleegkundigen zouden ondersteund moeten worden om zelf de processen in kaart te brengen, de verspillingen te identificeren en te elimineren. Zij zijn immers de proceseigenaren, zij beschikken over de kennis en ervaringen hoe de processen daadwerkelijk functioneren.

Ik zie dat in het St. Elisabeth ze hier een goede weg in hebben gevonden. Het management schept de kaders zodat werknemers de tijd en ruimte krijgen om zelf problemen te identificeren, oplossingen aan te dragen en deze multidisciplinair te bespreken. Mooi om te zien vond ik de verbeterborden waar ook daadwerkelijk wat op stond, de overleggen tussen verschillende afdelingen over hoe ze gezamenlijk de flow van de patiënt kunnen verbeteren en hierbij ook de hand in eigen boezem durven te steken in plaats van met de gebruikelijke vinger te wijzen.

Voor de medewerkers die ik tijdens mijn bezoek gesproken heb, is het met Lean bezig zijn al ‘business as usual’ geworden. Ze beseffen echter niet dat wat zij nu doen in veel ziekenhuizen nog totaal niet aan de orde is en er voor deze ziekenhuizen nog een lange weg te gaan zal zijn om dit te bereiken. Het is natuurlijk goed en noodzakelijk om de focus te blijven houden op verbetermogelijkheden maar zo nu en dan mag er ook wel eens bij stil worden gestaan wat er al bereikt is en hier ook trots op zijn.

Voor mij was deze dag een ontzettend indrukwekkende en leerzame ervaring. Het heeft me aan het denken gezet over mijn rol tijdens mijn huidig onderzoek en hoe ik dit in de toekomst beter aan kan laten sluiten met het Lean gedachtegoed. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik dit nu direct vorm ga geven maar deze dag heeft bij mij wel voor een stuk bewustwording gezorgd die ik in mijn verdere loopbaan zeker ga benutten!

Joyce Gielen