Hoe omgaan met 'weerstand'?

Bijna iedereen die wezenlijke veranderingen op gang probeert te brengen ervaart 'weerstand'. Onlangs hadden Marcel Boonen en Jeff Kaas een mooie mailwisseling hierover. Marcel is verpleegkundig hoofd Orthopedie in het St. Elisabeth Ziekenhuis en Jeff is directeur van een meubelfabriek die ons bijzonder inspireert op onze ontwikkeling met behulp van lean (klik hier voor meer informatie over Jeff en zijn fabriek).

In die mailwisseling gaf Jeff een interessant perspectief over de verschillende vormen van 'weerstand' die hij herkent en hoe hij daar als leidinggevende mee om gaat (met zijn toestemming hier weergegeven uiteraard). Jeff spreekt daarbij over Kaizen, wat je voor het gemak kan vervangen door lean (klik hier voor meer informatie over Kaizen):

1) if leadership decides to do kaizen, my advice to them is recognize that there will be a variety of levels of support from their team, but they should not let that be an excuse for moving forward.  Hence my statement to "haul ass and bypass", meaning move quickly and be creative when there are obstacles. 

2) when the obstacles are "active resistors" (persons), I do spend some effort to understand the root of this concern.  Usually the resistance is one of three things a) fear; b) skepticism ( lack of trust); or c) lack of knowledge.  These are usually the very best people later in an implementation, but they usually require a "Damascus" experience because they are truly thinking about this. 

3) the worst persons are the ones who say they are following, but are actually not.  They are easy to spot if you look at the work they are doing themselves. Once a person starts implementing on their own, and especially for the benefit for their team, their clients, or their families they are on board.  People that just talk about it, watch others do it, pay for it etc are fakers.  They will stop supporting kaizen as soon as the world changes.  (usually this is the boss) 

Bottom line is we are called to be "doers" and not "hearers", and the persons who actively fight you are a blessing - 

Jeff Kaas

Heel herkenbaar dat we neigen 'active resistors' als probleem te beschouwen, in plaats van gezonde en zelfs wenselijke tegengeluiden. Als we hen vanuit een 'probleemhouding' benaderen, dan zal het ook een probleem worden. Laat ze merken dat je het tegengeluid verwelkomt en betrek ze vanuit hun kritische blik. 


Zijn knipoog 'haul ass and bypass' roept de vraag die iedereen zich kan stellen: 'beweeg ik snel genoeg?' en 'ben ik lenig genoeg?'. Het probleem is niet hoe vaak je struikelt, maar hoe vaak je niet snel genoeg opstaat en een alternatief bedenkt.


Boeiend dat hij nog een stap verder gaat en benadrukt dat 'ja zeggen, maar niet doen' het echte probleem is. Heel logisch eigenlijk. Als ik kijk naar opleidingen en coaching op leiderschap leggen we echter veel meer nadruk op hoe om te gaan met actieve weerstand. Dat zijn vaak de spannende momenten op team bijeenkomsten, trainingsdagen etc., als er bijvoorbeeld opeens een kritische opmerking gemaakt wordt of als naar aanleiding van de vorige nachtdienst kritische geluiden via via bij de teamleider terechtkomen. Die trekken de aandacht. De reactie van Jeff doet me echter beseffen dat we (veel) meer aandacht moeten besteden aan het herkennen van degenen die geen weerstand en geen actie vertonen, en de leiding helpen om daar beter op in te spelen. Maar hoe?