Het artikel geeft een mooi overzicht van de kern van lean en illustreert het met concrete voorbeelden. Klik hier voor het hele artikel. Ze beschrijven zes principes die de essentiele dynamiek van lean weergeven:
- Lean is an attitude of continuous improvement
- Lean is value-creating
- Lean is unity of purpose
- Lean is respect for the people who do the work
- Lean is visual
- Lean is flexible regimentation (standaardisatie)
Een mooi lijstje om op twee manieren te gebruiken:
- Waar staan we per principe?
- Leidt onze veranderstrategie tot voldoende voortgang op elk principe?
In het Elisabeth hebben we eerst vooral op principe 1, 4 en 5 geinvesteerd. Principe 2 en 3 zag je gaandeweg ontstaan doordat lean steeds meer geintegreerd raakt in alles wat we doen. Principe 6, standaardiseren, gebeurt ook steeds meer. Dat lijkt me ook de logische volgorde: eerst procesproblemen beter leren zien (principe 1 en 5) en vanuit analyse en inzicht ontstaat principe 6: flexibele standaardisatie als een van de oplossingsrichtingen. Als je daar te vroeg mee begint roep je onnodige discussies op over professionele autonomie die de voortgang alleen maar tegenwerken.
Het punt van 'flexibele standaardisatie' is iets wat meer aandacht verdient. Het wordt overal genoemd, maar lukt het in de praktijk? Worden zorgpaden, protocollen etc. continu bijgesteld als nieuwe inzichten ontstaan? Ik vrees dat we vanuit de lean toepassingen nog onvoldoende uitgevonden hebben hoe we voorkomen dat onze werkwijzen om te standaardiseren enerzijds ze te statisch (= disfunctioneel) zijn en anderzijds in de praktijk tot allerlei workarounds leiden.
Enkele interessante quotes uit het artikel:
'Lean is a journey, not a destination. Unlike specific programs, lean has no finish line.'
Precies. De vraag hoe ver een organisatie met lean is, moet je niet beantwoorden in termen van hoe goede de organisatie presteert, maar in welke mate de organisatie in staat is haar prestaties steeds verder te verbeteren. Publicaties over lean moeten daarom niet alleen beschrijven hoeveel de prestaties van een proces verbeterd zijn (dat doen de meesten), maar ook in hoeverre degenen door die veranderingen nu beter in staat zijn verder te verbeteren. Sommige artikelen beschrijven het laatste, maar zelden beschrijven artikelen beide.
'We define lean in health care as "an organisation's cultural commitment to applying the scientific method to designing, performing, and continuously improving the work delivered by teams of people, leading to measurably better value for patients other stakeholders".Wow. Niet echt een aansprekende zin, maar erg compleet geformuleerd.
'Value in health care has been conceptualized as health outcomes per dollar spent and sometimes spent over time. Patients, however, typically view value more broadly as benefits received for burdens endured'Erg mooi geformuleerd. Past ook mooi bij 'lean en lief' denken. De beste definitie die ik ben tegengekomen. Zelf hanteer ik tot nu toe de volgende definitie van waarde:
- Het beantwoorden van de vraag van deze patient
- Alles wat deze patient belangrijk vindt tijdens het beantwoorden van de vraag
Ik ga er nog eens goed over nadenken, suggesties zijn welkom!
'A value stream map differs from other mapping by combining information flow and material and people flow'Pak je laatste procesbeschrijvingen er bij en onderzoek of ze goed inzicht geven in de informatiestromen en hoe die samenhangen. Welke informatie wordt gebruikt per beslissing (inclusief bijvoorbeeld het bepalen van de OK datum)? Waar komt die informatie vandaan? Hoe frequent en hoe accuraat is het? Weet de ene afdeling de status van de andere als iets besloten wordt? etc. Ik zie hier vaak nog veel verbetermogelijkheden (zowel in het verbeteren van informatiestromen als in het verbeteren van de wijze waarop we die visualisaeren in procesbeschrijvingen).
Een mooi artikel, mede door de concrete praktijkvoorbeelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten